Structuur en planning, het klinkt zo makkelijk. Maar als je, net als ik, een chaoot bent die altijd vol ideeën zit, dan weet je hoe lastig het kan zijn. Voeg daar een collectie aan chronische aandoeningen en een energielevel dat soms op standje ‘uit’ staat aan toe, en structuur wordt ineens een enorme uitdaging. Gelukkig is daar het Structuurjunkie Gaan Membership– en ik ben al member vanaf het eerste moment!
Zelfliefde, selfcare, zelfcompassie – hoe je het ook noemt. Waarom is lief zijn voor jezelf zo belangrijk? Eerlijk, voor mij heeft het lange tijd niet op nummer één gestaan. Eerst zorgen voor anderen, dan kwam ik. Ik dacht dat dat zo hoorde. En ik vond het ook helemaal geen probleem. Ik zorg graag voor anderen. Nog steeds. Daarnaast was het ook een manier om zelf niet te hoeven voelen. Voelen betekent namelijk de werkelijkheid onder ogen zien en dat kan nog wel eens heel confronterend zijn. Want lief zijn voor jezelf betekent ook dat je luistert naar je lijf. Dat je voelt wat het nodig heeft. En dat was dus precies wat ik niet wilde. Maar wist je dat zelfliefde geen luxe is, maar een noodzaak?
In het Structuurjunkie membership (daar ben ik lid van) stond deze week slaap centraal. Een mooie gelegenheid om er weer eens actief mee aan de slag te gaan. Want wanneer je mij al wat langer volgt, dan weet je dat ik al enige tijd struggle met mijn slaap. Ik heb me er al flink in verdiept, mee gedaan aan een onderzoek, een training gedaan en er meerdere blogs over geschreven. Maar toch zijn er weer gewoontes ingeslopen die mijn slaap niet bevorderen. En dat terwijl slapen zo belangrijk is. Je lijf herstelt namelijk tijdens je slaap. En niet alleen je lijf, ook je hersenen krijgen een schoonmaakbeurt. Dat maakt dat je ’s morgens uitgerust en fit wakker wordt.
Nu is het heel lang geleden dat ik fris en fruitig uit mijn bed stapte. Eigenlijk wordt ik altijd stram, stijf en met een pijnlijk lijf wakker. Dus wil ik vaak graag het moment van wakker worden en opstaan nog even uitstellen. Helemaal omdat diezelfde pijn mij ’s avonds juist weer belemmert om snel in te slapen. Dit maakt dat mijn nachten vaak best kort zijn en ik dus ’s morgens zo lang mogelijk wil blijven slapen. Helaas heeft dat dan weer geen gunstig effect op de rest van de dag. Tijd dus, om daar iets aan te doen!
Bijna dagelijks klinkt deze zin in mijn hoofd: ‘ik ben echt veel te dik’. Voor iemand die altijd pleit om lief te zijn voor jezelf, klinkt dit niet echt heel lief, toch? Het is natuurlijk maar net hoe je het bekijkt. Eerlijk tegen jezelf zijn over zo’n belangrijk onderdeel van je gezondheid, dat is toch een vorm van zelfliefde? Je kunt het natuurlijk ook op een andere manier zeggen: ‘ik heb overgewicht of obesitas’ of ‘ik wil een gezond gewicht bereiken’. Maar eigenlijk zeg je er hetzelfde mee. En in mijn hoofd klinkt nou eenmaal: ‘ik ben nu echt veel te dik’.
Want als je de feiten bekijkt val ik in de categorie van ernstig overgewicht. Die feiten bestaan uit mijn gewicht en mijn buikomvang. Daarnaast zie ik het zelf ook wel in de spiegel, op foto’s en soms schrik ik van mezelf in de weerspiegeling van een winkelruit. Maar een aantal maanden terug was de grootste schrik toen ik op de weegschaal stond. Hoe dan? Dat vertel ik in dit blog artikel. En ja, ik onthul ook dat schrikbarende cijfer op de weegschaal.
We hebben de maand september al weer achter ons gelaten. Tijd dus voor een nieuw maandoverzicht. Een maand vol leuke activiteiten. Daarnaast deed de herfst zijn intrede. Het begon allemaal veelbelovend, met veel zon. Ik hoopte op een lange nazomer. Maar helaas, halverwege de maand kwam de regen met bakken uit de lucht en werd het een stuk kouder. Na een paar onstuimige weken zag je de blaadjes aan de bomen verkleuren en over de straten waaien. De kleuren van de herfst vind ik altijd prachtig. Helemaal wanneer de zon schijnt. Ook worden de dagen weer korter. De lange zomeravonden zijn voorbij. We hebben er nog even lekker van genoten toen het nog kon, maar nu vertoeven we inmiddels weer binnen. Dus maken we het daar ook weer gezellig. Lekker met kaarsjes, kleedjes en mijn Stoov warmtekussen. Maar laten we beginnen bij het begin.
Beperkte energie is iets waar veel mensen tegenaan lopen. Echt niet alleen maar mensen die te maken hebben met chronische klachten. Het punt is wel dat pijn en ongemak nou eenmaal een hoop energie kosten. En dat is energie wat je niet aan andere dingen uit kunt geven. Dat werd voor mij afgelopen weekend maar weer al te duidelijk. Het was namelijk Draverij weekend in Medemblik. Nou ja weekend… Het begint op woensdag en eindigt op maandag. Dat is meer een extra lang weekend, hahaha.
Het extra lange weekend bestaat uit allemaal leuke activiteiten, waarvan ik in mijn tiener- en twintiger jaren niets van wilde missen. Stadsquiz, gezelligheid in de straat, playbackshow (zelf ook een aantal keren meegedaan), fietspuzzeltocht, muziekfestival de harddraverij en nog veel meer. Allemaal gezelligheid met vrienden, familie en buren. Inmiddels weet ik dat ik niet alle activiteiten kan doen en keuzes moet maken. Dat is soms best lastig. In dit blog geef ik 5 redenen waarom het soms zo lastig is om keuzes te maken, helemaal wanneer je te maken hebt met minder energie door chronische pijn en ziekte.
Nieuw op hey new day! Een fotoverslag van mijn maand. En we beginnen met de maand augustus 2024. Zoals je misschien wel hebt gezien op de socials heb ik de maand augustus vrij genomen. Dat was niet zomaar. Ik was moe en mijn huis was een puinhoop. Al mijn energie ging naar het maken van mijn online training over leven met chronische pijn. Ik ben super blij met deze training en de deelnemers gelukkig ook. Maar om deze te maken moest ik andere dingen laten liggen. Met als resultaat een puinhoop in huis. Die puinhoop leidt af. En dus heb ik heerlijk opgeruimd. Je zult het zien in de foto’s.
In 2004 waren Martijn en ik voor het eerst in New York. Wat geweldig was dat. We maakten echt een droomreis. Eerst 5 dagen New York en daarna nog 10 dagen naar Jamaica. Nice memories. Het was onze wens om deze reis nog een keer met onze zoon Tijl te doen. In ieder geval New York. Die wens ging in vervulling. In de herfst van 2022 gingen we met z’n drietjes naar New York City baby!
En het was echt fantastisch! Wat hebben we genoten. Making memories 2.0 zeg maar. De aanloop verliep niet geheel soepel. Gelukkig word je in de loop der jaren steeds flexibeler. Even was het twijfelachtig of we nog wel konden gaan. Maar met wat aanpassingen werd het een trip om nooit meer te vergeten. Het werd gewoon New York op krukken.
Deze week een gastblog van Nicole. Nicole zag heel veel herkenbaarheid in mijn blogs over mijn leven met chronische pijn. Dit liet ze mij via Instagram weten. Vooral de stukken over acceptatie, het aangeven van grenzen en altijd teveel willen doen vond ze heel herkenbaar. Nicole heeft long Covid en er zijn dus best veel overeenkomsten met leven met chronische pijn. Ze vertelt haar verhaal in dit blog artikel.
In mijn vorige blog vertelde ik over het multidisciplinair traject dat ik volgde in het ziekenhuis. Ik zette de eerste stappen naar een andere manier van omgaan met chronische pijn, namelijk met meer balans en het onder ogen zien van de realiteit. Toen ik startte met dit traject had ik echt nul energie. Dus het was tijd voor actie.
Dat klinkt misschien gek wanneer je geen energie meer hebt. Maar het werd tijd dat ik iets ging doen aan het leven in pieken en dalen. Voor het eerst verlangde ik naar balans en structuur. En dat terwijl ik balans en structuur juist heel saai vond. En stapje voor stapje kwam er meer balans.