Bam, dat is een pittige titel. Maar het is zo, ik ben echt te dik. Te dik in de ogen van menig anderen, te dik volgens de BMI meter (overgewicht), maar bovenal te dik in mijn eigen ogen. Wat mijn gezondheid betreft zijn er ook genoeg redenen om af te vallen: Reuma, hoge bloeddruk, diabetes in de familie, hartinfarct van manlief, verhoogd risico op kanker door Reumamedicatie. Maar vreemd genoeg blijft mijn uiterlijk de belangrijkste motivatie. Bijzonder vind ik dat. Waarom vind ik het zo belangrijk om slanker te zijn? Mijn gezondheid is toch veel belangrijker?
Mijn hoofd zit altijd vol met ideeën. Ik vond het dan ook altijd heerlijk om met meerdere dingen tegelijk bezig te zijn. Structuur was saai & belemmerde de creativiteit. Nu enkele jaren later & wijzer merk ik dat dit toch niet helemaal waar is. Creativiteit staat los van multitasken. Het zorgt alleen maar voor chaos. Daar komt bij dat ik vaak word afgeleid door de waan van de dag en ook mijn lijf werkt niet altijd mee. Dan kun je nog zo veel leuke plannen hebben, maar zonder die saaie structuur blijkt er niet veel terecht van te komen.