In juli 2020 schreef ik mijn blog ‘ik ben te dik’. Super veel leuke reacties gehad en ik was ook enorm gemotiveerd om de overtollige kilo’s kwijt te raken. Dit lukte ook, ik was lekker bezig. Dus ik had nu graag een blog willen schrijven met de succesverhalen. Helaas geen succesverhalen, eerder schaamte… Het ging toch weer mis met mijn strijd tegen de kilo’s. Inmiddels weeg ik weer 89 kg en heb een BMI van 29,9, terug bij af dus. Hoe dan? De prioriteit lag bij andere dingen en ik viel terug in oude gewoontes en patronen. De Reuma was actiever en ik allesbehalve. Ik weet dat dit kan gebeuren, dus zal ik toch een andere manier moeten vinden om hier mee te dealen. Maar niet getreurd. Ik heb me herpakt en ga de strijd tegen de kilo’s weer met vol goede moed aan.
Bij guilty pleasures denk je meestal aan muziek. En ja, die guilty pleasures heb ik ook. Oké, daar komt ie: ‘I Want It That Way’ van the Backstreet Boys. Hij staat in mijn Favorite Spotify playlist en ik zing uit volle borst mee, inclusief handgebaren en soms ook een dansje. Maar dit zijn niet de guilty pleasures die ik bedoel. In deze blog post gaat het om guilty food pleasures. En díe heb ik zeker! Mijn wangen kleurden al bij de onthulling van mijn muzieksmaak, maar er komen hier een aantal heftige onthullingen aan… Het begint mild, maar de de laatste zijn misschien zelfs wel ranzig te noemen…